নানা পাটেকাৰৰ এটি সংলাপ আৰু কিছু বিক্ষিপ্ত চিন্তা

বহুত দিনৰ আগতে নানা পাটেকাৰৰ এখন ছবি চাইছিলো৷ প্ৰহাৰ নামৰ ছবি খনত অভিনয় ৰ লগত পৰিচালনাও তেখেতৰেই আছিল ৷ আজি হঠাতে ছবি খনৰ এটা সুন্দৰ সংলাপ মনত পৰি গল ৷ ছবি শেষৰ ফালে ন্যায়লয়ৰ কাঠগড়াৰ পৰা নানা পাটেকাৰৰ উদাত্ত কন্ঠত সংলাপ " বিনামুল্যত পোৱা স্ৱাধীনতাৰ বাবে বহুতেই স্ৱাধীনতাৰ প্ৰকৃত অৰ্থ বুজি নোপোৱা হৈছে " ৷ সংলাপৰ শেষত দৰ্শকৰ সুহুৰি আৰু হাতচাপৰি ৷

সচাকৈ কি সুন্দৰ সংলাপ ৷ হাজাৰ মুক্তিযোদ্ধাৰ তেজেৰে লিখা এই স্ৱাধীনতাৰ আজি মুল্য কিমান ?
গান্ধীজীৰ এই সংগ্ৰামত কি অৱদান তাক নকৈ কোৱাৰ প্ৰয়োজনীয়তা নাই ৷ কিন্ত গান্ধীজীক লৈ আমাৰ ঠাট্টা মস্কৰাৰঅন্ত নাই ৷ বহুতে দেশ বিভাজনৰ আৰু বৰ্তমান দেশৰ দুৰৱস্থাৰ মুল দোষী গান্ধীজী বুলিও কয় ৷ আচলতে সম্যক জ্ঞান নথকা লোক সকলেহে এনে টুলুঙা মন্তৱ্য কৰে ৷ কিছুমানে আকৌ তেখেতৰ নামৰ ৰাজনীতি কৰি ৰাজপাট খাই আছে ৷

যি কি নহওঁক মুল কথাতো হৈছে কলা ধন আৰু জন্মস্বতে লাভ কৰা স্ৱাধীনতাৰ অপব্যৱহাৰ কৰা লোক সকলক চাগে সকলো সচেতন লোকে লক্ষ্য কৰিছে ৷

আনহাতে গনতন্ত্ৰৰ অপব্যৱহাৰ কৰিবলৈ পাবত গজা দল সংগঠন সমুহতো আছেই ৷ যাৰ মন গৈছে
সিয়েই যিকোনো বিষয়ক লৈ অহৈতুক বিতৰ্ক, ধৰ্না, বন্ধ, অনশন কৰিছে আৰু নিজৰ অস্তিত্ব যাহিৰ কৰিছে ৷
মোৰ এজন বন্ধুৱে কৈছিল আমি ভাৰতীয় বোৰ হেনো বৰ ভাল অনুগামী ৷ নিজৰ বিবেক বুদ্ধিৰে বিচাৰ কৰাত কৈ বেলেগক অনুসৰণ কৰি ভাল পাও ৷ সেয়ে আমাৰ নেতা পালি নেতাৰ অভাৱ নাই ৷ গনতন্ত্ৰৰ দোহাই দি যাৰ যি মন যায় তাকেই কৰাৰ ফলত এক বিশৃংখলতা ৰ সৃষ্টি হৈছে , অৰাজকতা ৰ সৃষ্টি হৈছে ৷

এই সকলো সমস্যাৰ এক সহজ সৰল উদাহৰনো কিন্তু প্ৰহাৰ ছবি খনৰেই আন এটা সংলাপৰ যোগেদি নানা পাটেকাৰে দিছে৷ সকলো ভাৰতীয়ৰ বোলে দুই চাৰি বছৰৰ বাবে সেনা বাহিনীত যোগদান কৰাটো বাধ্যতামূলক কৰিব লাগে বুলি কৈছে নানা পাটেকাৰে৷ কথাটো পিছে নোহোৱা নহয়৷ সেনাৰ নিয়মানুবর্তিতঅনুশাসনত দুই চাৰি বছৰ কটোৱাৰ পিছত সকলোৱে মোৰ বোধেৰে শৃংখলাবদ্ধ ভাবে জীৱন কটাব আৰু ল্ৱাধীনতাৰ মুল্য অলপ ললেও বুজিব৷

দেশ খন যি দিশত আগবাঢ়ি আছে কেতিয়াবা এনে লাগে যেন ভবিষ্যতে ধনী আৰু দুখীয়াৰ মাজত ভাৰত খন স্পষ্ট ভাবে বিভাজিত হৈ পৰিব ৷ আমাৰ দৰে মধ্যবিও নাথাকিবই চাগে ৷ থিক হলীউডৰ বহু ছবিত দেখুওৱাৰ দৰে এক ধনী বিলাসী জগত আৰু এক দুখীয়া অপৰাধৰ কলা জগত আৰু এই দুই পক্ষৰ মাজত অস্তিত্বৰ যুজ৷

কেতিয়বা এজন সাম্যবাদী বন্ধুৰ কিছুমান কথাও মনত পৰে৷ তেওৰ মতে সাম্যবাদে ব্যক্তি স্ৱাধীনতাত অলপ বেয়া প্ৰভাৱ পেলাব যদিও দেশ আৰু দহৰ ভালৰ বাবে এই কন ত্যাগ কৰিবই লাগিব৷
উদাহৰন স্বৰুপে বন্ধুৱে কয় যে চা স্কুলত থাকোতে কিমান শাসনত আছিলি, ব্যক্তি স্ৱাধীনতা নাছিল কিন্তু কলেজত পাই কি হল ক্লাছ নকৰি চিনেমা চাব ললি ৷

দেশৰ আৰু দহৰ কাৰনে ত্যাগ কৰাতো মহান তেন্তে আমি সকলোৱে মিলি এটা সুন্দৰ ভবিষ্যতৰ বাবে অলপ ত্যাগ কৰিব নোৱাৰিম নে????;
এজনে মাছে মঙহে আৱা আথানি কৰি খাব আৰু দহ জনে লঘোনে শুব ই কেনে কথা? ???

বহুতৰ মতে মই সাম্যবাদক সমৰ্থন কৰোকাৰন মই মধ্যবিও , ধনী হোৱা হলে ধন তন্ত্ৰক সমৰ্থন কৰিলো হয় ৷ এই কথাষাৰৰ সত্যতা ধনী হলেহে গম পাম !!!

কিন্তু ভাৰতৰ দৰে এখন ভৌগলিক আৰু জৈৱ বিচিত্ৰ দেশত জানো ই প্ৰযোজ্য হব??????

যিয়েই হওক আমাক ফিডেল কেষ্ট্ৰোৰ দৰে এজন নেতা লাগে বাকী পিছত দেখা যাব ৷